Hoe ik mijn verleden veranderde

Het theezakje

Tegenwoordig zit er aan het labeltje van een zakje Pickwick thee vaak een zin met een vraag erop. Soms kom ik er hele leuke inspirerende dingen op tegen. Zo las ik laatst op bij een kopje groene thee de volgende regel:

“Als je één ding uit je verleden kan aanpassen wat zou het dan zijn?”

Mijn verleden

Ook in mijn verleden zijn er dingen die ik liever niet had meegemaakt, of waar ik liever niet voor had gekozen. Het verleden is niet het echte probleem heb ik gemerkt, wel hoe ik er naar kijk en welke gedachten en emoties er nog opduiken als ik aan het verleden denk.

Als ik in het verhaal van het verleden blijf hangen, blijft het verleden zijn pijnen oproepen. Zodra ik het verhaal kan laten gaan, blijkt dat er iets heel nieuws tevoorschijn kan komen. Hieronder lees je een voorbeeld van mijzelf.

Een voorbeeld

Een mooi voorbeeld van mezelf vind ik het volgende; Als hooggevoelig meisje vond ik mijn moeder erg dominant. Er was in mijn jeugd niet veel ruimte voor hooggevoelig zijn. Hierdoor heb ik lange tijd met overheersende emoties, gevoelens en gedachten aan mijn moeder teruggedacht.

In stand houden

Nu ik bepaalde pijnen uit mijn verleden onder ogen heb gezien, en ook heb gezien wat voor aandeel ik zelf heb gehad in het tot stand houden van bepaalde situaties, kijk ik heel anders naar mijn verleden. Ook een kind houdt situaties in stand, hoewel een kind nog niet weet hoe het anders kan. Als volwassenen neem je je kindergedrag mee naar je volwassen leven.

Anders gaan beleven

Ik kan mijn moeder nu zien als een vrouw die van mij hield, die heel zorgzaam was en wilde dat ik het goed had. Ik kan de positieve eigenschappen van haar benoemen, ik heb ineens hele leuke herinneringen aan haar.

Mijn moeder hield heel veel van het zingen van liedjes en het liefste gekke liedjes. Ik merk dat ik dat ook doe, een groot deel van de dag zing ik allerlei liedjes, het liefste kinderliedjes en de liedjes die mijn moeder ook zong.

Waardering

Mijn moeder leeft niet meer, ik kan haar helaas niet meer vertellen hoezeer ik bepaalde eigenschappen van haar waardeer en hoe ik toch nog steeds regelmatig aan haar denk. Als troost bedenk ik me dat zij, waar zij op dit moment is, het heus wel weet en zich hierover verheugd.

De vraag van Pickwick zou ik als volgt beantwoorden:

“ik pas mijn perceptie van het verleden aan"

Het verleden verandert

Het verleden verandert als je zelf verandert. Ik vind het wonderbaarlijk hoe dit werkt. En het mooie is dat je toekomst er hierdoor ook veel beter uit gaat zien. Zodra je in de gaten krijgt dat je zelf de regie in handen hebt van verleden en toekomst kan er veel rust en berusting ontstaan.

Zou jij iets willen veranderen uit je verleden?